آردوینو – قسمت ۱ – مقدمه

برای فردی مبتدی برآورده کردن نیازهای اولیه اگر غیر ممکن نباشد و کاربر به سراغ Bread Board و میکروکنترلر با پکیج DIP برود مشکل است. در اکثر موارد اتصال صحیح پایه های میکرو برای برآوردن تغذیه و کلاک و ریست اگر یه آسیب و خرابی منجر نشود قطعا موجب سر درگمی و خطای بسیار می شود. این دقیقا تجربه اول خود من در استفاده از میکروکنترلرها بود! بنابراین برای اینکه فرد مبتدی سریعا بتواند وارد دنیای برنامه نویسی و راه اندازی واسط های میکروکنترلر شود و سردرگم و ناامید نگردد باید از قبل چنین بستری برای وی فراهم شود.

این موضوع در رابطه با نرم افزار هم وجود دارد و برنامه نویسی میکروکنترلرها مستلزم آشنایی با اصول دیجیتال و برنامه نویسی زبانهای C و ++C و ساختار درونی هر میکروکنترلر است. این دقیقا فلسفه ساخت پلتفرهایی مانند آردوینو هستند. بردهای آردوینو این نیازهای حداقلی راه اندازی میکرو کنترلر را به صورت سخت افزاری و نرم افزاری برطرف می کنند. تصویر ۲ یک برد آردوینو را نشان می دهد همه ۴ نیاز حداقلی مذکور را دارد و آماده برنامه نویسی است.

یک خصوصیت مثبت دیگر آردوینو بعد نرم افزار آن است. اگر با میکروکنترلرها کار کرده باشید حتما تجربه دست و پنجه نرم کردن با برنامه نویسی سطح پایین یعنی کار با رجیسترها را دارید که کاری وقت گیر و خسته کننده است. امروزه به دلیل پیچیدگی‌ میکروکنترلرهای جدید ۳۲ بیتی کار مستقیم با رجیسترها عملا یه دلیل کمبود وقت غیر ممکن شده است. به همین دلیل تولیدکنندگان میکروکنترلرها و همینطور پلتفرم هایی مانند آردوینو به کاربر مجموعه ای از API های کاربردی برای کار با واسطه‌های میکروکنترلر را می دهند و کاربر تنها با استفاده از توابع موجود در این کتابخانه ها می تواند به راحتی برای میکرو کنترلر مورد نظر کد نویسی کند.